Asperger Sendromunun Otizm Olduğunu Nasıl Söyleyebiliriz?

Amerikan Çocuk ve Gençlik Psikolojisi Akademisi’ne (AACAP) göre, Aspergersendromu sosyal becerilerdeki gelişimsel ve davranışsal problemler olarak tanımlanır. Otizm semptomları ile benzerliği nedeniyle, bazı uygulayıcılar bu belirtileri olan çocukların dikkatli değerlendirilmesi gerektiğini ve bunların farklı tedavi türlerinden yararlanabileceğini düşünürler. AACAP, otizm ve Aspergersendromu arasındaki benzerlikleri ve farklılıkları şöyle ifade eder:
•Asperger sendromu, otizm bozukluklardan biraz daha sonra başlar gibi görünür ya da en azından daha sonra farkına varılır.
•Aspergersendromlu bir çocuğun tipik fonksiyonları otizmli bir çocuğa göre daha yüksek seviyededir.
•Aspergersendromu olan bir çocuk normalin üstünde bir zekâya sahip olabilir.
•Aspergersendromlu çocuklar alışılmadık konuşma biçimlerine sahip olmalarına rağmen, genellikle dil gelişiminde gecikme yoktur.
•Otizm bozukluğun aksine, bilişsel gelişim ya da yaşına uygun kendi kendine yardım becerileri, uyumsal davranışlar ve çocuklukta çevreye karşı merakta klinik açıdan önemli bir gecikme yoktur.
•Aspergersendromlu çocukların kendi yaşlarındaki çocuklarla etkileşimi sıkıntılıdır. Genellikle içe kapanıktırlar ve bazı insanların tuhaf olduğunu düşündüğü davranışlar sergileyebilirler.
•Aspergersendromlu birçok çocuğun kas koordinasyonu ve ince motor becerilerinde problem vardır.

AACAP’a göre, aile durumundan gelen eğilim olmasına rağmen, otizm gibi, Aspergersendromunda da kesin neden henüz bilinmemektedir. Son genetik çalışmalar ortaya bir “Asperger geni” çıkarmamasına rağmen, genetik bağlantısı olduğu söylenebilir. AACAP, Asperger sendromlu çocukların otizmli çocuklara göre, depresyon, dikkat eksikliği, hiperaktivite bozukluğu (DEHB), şizofreni ve obsesifkompulsif bozukluk (OKB) gibi psikiyatrik problemlerde daha yüksek risk taşıdığını belirtir. Otizmli çocukların aksine, Aspergersendromlu birçok çocuk liseyi bitirebilir, üniversiteye katılabilir ve ailesinin dışında sağlıklı ilişkiler geliştirebilir.

Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB)

Dürtü kontolünde eksiklik, konsantrasyon yetersizliği ve hiperaktivite olarak tanımlanan bir çocukluk ve gençlik hastalığıdır. Farklı durumlarda ve farklı zamanlarda değişen, dikkat derecesindeki gelişimsel uygunsuzluk, bilişsel dağınıklık, dikkat dağınıklığı, dürtüsellik ve hiperaktivite dahil temel belirtileri olan belirli bir semptom kompleksidir. Ayrıca dikkat eksikliği bozukluğu da denir.

Obsesif Kompulsif Bozukluk (OKB)

Gerginliği azaltmak için belirli tekrarlayan davranışlar ya da ritüelistik davranışlara olan eğilim.

Kişisel deneyimlerde, nispeten daha hafif semptomlara ve yüksek IQ’ya sahip otizmli çocuklar, çeşitli klinisyenlerce otizm, yüksek işlevli otizm, hafif otizm ve Asperger sendromlu olarak belirtilebilir. Bu, uzmanlar ve aileler için fazla karışıklığa sebep olur. Bu tanılar, farklı tedaviler gerektiren ya da gerektirmeyen, ayrı ve farklı bozuklukların klinik olarak anlamlı şekilde ayrıldığını gösterir.

Otizm gibi, Asperger sendromunun da özel nedeni henüz bilinmiyor fakat ailelerden gelen bir eğilim olduğu düşünülüyor.

Kaynak; 100 Soruda Otizm Aileler ve Uzmanlar İçin El Kitabı, Yazar; CampionQuinn, Çeviri; Doç. Dr. Ümit Şahbaz